ارزیابی بالینی Tenofovir

اعمال به عفونت HIV

در مطالعه 186 بیمار مبتلا به HIV-1، بیماران یک بار از سه بار (75، 150 یا 300 میلی گرم) پلاسبو یا خود داروهای ترکیبی با داروهای ضد ویروسی دیگر 48 هفته دریافت کردند. در 24 هفته، میانگین میانگین وزنی با غلظت پلاسما HIV-1 پلاسما 0.02٪ بیشتر از حد اولیه و 0.58 در گروه پلاسبو بود. و واکنش به 48 هفته ادامه داد و تغییرات قیمت پایه این گروه محصول به میزان 0.62 کاهش یافت.

در یکی دیگر از مطالعات 550 بیمار، میانگین پلاسمای HIV-1 پلاسمای RNA بالاتری از 3.4 نسخه در میلی لیتر و میانگین شمارش سلول های CD4 پایه 427 در میلی لیتر بود. بیماران مطالعه پلاسبو یا کالای 245 میلیگرم دارو را به مدت 24 هفته دریافت کردند. در 24 هفته، 0.03 کپی / میلی لیتر و 0.61 کپی / میلی لیتر در گروه دارونما و گروه تحت درمان با محصول کاهش یافت. میانگین میانگین وزن متوسط ​​CD4 نیز به طور قابل توجهی از ابتدای شروع، با افزایش 13 میلی لیتر در گروه محصول و کاهش 11 میلیلیتر در گروه پلاسبو، متفاوت بود. علاوه بر این، در عرض 24 هفته، 45٪ از بیماران در این گروه دارویی دارای بار ویروسی زیر آستانه قابل تشخیص بودند، در مقایسه با 13٪ در گروه پلاسبو.

این مطالعات همچنین نشان می دهد که بیشتر سویه هایی که کمتر برای مهارکننده های ترانس کپسینت معکوس نوکلئوزید پاسخ مثبت به تونوفوویر دارند. حساسیت کمتر به تونوفوویر کاهش می یابد و یا حساسیت به مهارکننده های ترانس کپیتاز معکوس نوکلئوزیدی کمتر از حد است.

کاربرد عفونت HBV

دانشمند آلمانی وان بومل و همکارانش در نشست سالانه 58 ساله بیماریهای کبدی سالانه AASLD در سال 2007 در مورد 10 مورد مزمن مقاوم به آدفوویر (ADV) پس از مقاومت به لامیفولین (LAM) گزارش شده است. بیماران مبتلا به هپاتیت B بیش از 12 ماه تحت درمان تک نفره (TDF) قرار گرفتند ؛ کلونینگ HBV پلیمراز قبل و در طی درمان انجام شد. نتایج نشان داد که DNA HBV-DNA در 12 ماه به 4.4 (2.8-5.5) log10copies / ml کاهش یافت و در 8 از 10 مورد HBV-DNA با میانگین 3/3 (9 / 1-4 / 9) log10copies / ml هنوز قابل تشخیص بود. در طی پیگیری، 5 بیمار HBV-DNA <400 نسخه="" میلی="" لیتر=""> هیچ پیشرفت ویروسی در طول دوره درمان رخ نداده است. نتایج نشان می دهد که تداخل دارویی TDF اثر ضد ویروسی قابل توجهی بر روی HBV-DNA در متابولیت های ADV و ترکیبات مختلف در مکان های مقاومت دارویی مختلف دارد.

به طور کلی، این محصول قابل تحمل است. و مهارکننده های ترانس کپوراسیون معکوس نوکلئوزیدی، این محصول وجود ندارد و میلوئیدوز، نوروپاتی محیطی یا پانکراتیت وجود ندارد.